Hier zie je mij in actie tijdens het tatoeëren.
Mijn blik is intens geconcentreerd.
Bijna streng, maar zonder chagrijn.
Want als ik eerlijk ben, chagrijnig ben ik nooit.
Wat je hier ziet, is pure focus.
Zodra ik de machine in mijn hand heb, ben ik volledig één met het proces.
Alles om me heen vervaagt, en het draait alleen nog maar om die perfecte lijn, die vloeiende schaduw, dat kunstwerk dat letterlijk op iemands huid tot leven komt.
Tatoeëren is niet zomaar werk voor mij; het is mijn passie, mijn kunst, mijn uitlaatklep.
Het vraagt om precisie, creativiteit en volledige toewijding.
En daar geef ik me iedere keer weer compleet aan over.
Het feit dat ik de verhalen, dromen en visies van anderen mag vastleggen, is een voorrecht dat ik nooit vanzelfsprekend vind.
Dus die blik van mij, die vertelt een verhaal.
Geen chagrijn, maar pure liefde voor wat ik doe.
Ik ben een levensgenieter in hart en nieren.
Een ochtendmens? Jazeker.
Als ik mijn ogen open, sta ik meteen aan.
Geen snooze-knop, geen geklaag.
Gewoon zin in de dag die me gegund is.
Elke ochtend begint met een lach en een “let’s go!”-houding.
Ik omarm elke dag alsof het een cadeau is, vol energie en enthousiasme.
Maar het gaat verder dan dat.
Ik ben niet alleen een ochtendmens, ik ben ook een avondmens.
Terwijl anderen al gapend de avond inkruipen, ben ik nog steeds scherp, vol ideeën en energie.
Ik blijf plannen, creëren en vooral genieten.
Het is alsof mijn batterij nooit leegraakt, of misschien leef ik gewoon op pure passie.
Of het nu ochtend, middag of avond is, ik haal alles uit de momenten die ik heb.
Word ik ooit moe? Natuurlijk wel.
Maar pas als de wereld om me heen stil wordt en ik weet dat ik alles uit mijn dag heb gehaald.
Dus noem me geen ochtend- of avondmens.
Noem me een levensgenieter met een volle agenda.
Eén ding is zeker: ik leef elke seconde met dezelfde intensiteit als waarmee ik tatoeëer.
En daar ben ik trots op.