Helaas ben ik op veel te jonge leeftijd mijn vader verloren en herinneringen worden vager.

 

-Nu -inmiddels al 19 jaar- ben ik zelf trotse vader van twee dochters ( één van 19 en één van 16 jaar).

Ongeveer 15 jaar geleden heb ik mijn eerste tatoeage laten zetten.
Ik heb toen de 2 initialen van mijn dochters aan de binnenkant van mijn bovenarm laten tatoeëren.
Mijn huid draagt wat ik in mijn hart voel.

Mijn oudste dochter kwam 3 jaar geleden met het idee om samen een tatoeage te laten zetten, samen hetzelfde en op dezelfde plaats.
Ik -een eenvoudige omtrek van een schaapje- onder de twee letters op mijn bovenarm, zij hetzelfde schaapje aan de binnenkant van haar bovenarm.
Een minimalistische lijntekening van een schaapje, want dat is onze achternaam.
Een tatoeage met subtiele en tijdloze uitstraling, maar vol van betekenis.
Alle twee zo trots als een pauw of als een Schaap.

Nu kreeg mijn jongste dochter ook het idee om een tatoeage van een schaap te laten zetten.
‘Samen met jou pap, een herinnering voor altijd!’ zei ze vervolgens.
Weer een minimalistische lijntekening van een schaapje, net als met mijn oudste dochter, alleen nu net even anders.
Samen weer een minimalistisch schaapje en op dezelfde plaats.

Nu heb ik een herinnering voor altijd, samen met mijn twee dochters.
Elke keer als ik de minimalistische tatoeages zie, herinnert het mij aan mijn bijzondere band met mijn dochters.
Het geeft me een gevoel van trots, verantwoordelijkheid en onvoorwaardelijke liefde.
Het is een permanente manier om mijn verbondenheid te tonen.

Voor mij als vader is deze tatoeage ook een symbool van bescherming.
Als een manier om altijd dicht bij mijn dochters te zijn, zelfs als ze ouder worden of uit huis gaan.
Het is een visuele belofte die zegt; jullie zijn een deel van mij, en ik ben er altijd voor jullie.