Het verhaal achter deze tatoeage.
Mijn tatoeage, de echinopsis oxygona, is veel meer dan alleen een kunstwerk op mijn huid.
Het is een symbolisch eerbetoon aan mijn vader en de diepe band die wij delen.
Ons gezin is altijd erg hecht geweest, vroeger al, en nu misschien zelfs meer dan ooit.
Toen bij mijn vader onverwacht uitgezaaide en terminale longkanker werd vastgesteld, voelde ik heel sterk de behoefte om een bloem te laten tatoeëren ter ere van hem.
Niet na zijn dood, maar juist nu, terwijl we nog samen kunnen genieten van de tijd die we hebben.
Mijn vader heeft altijd een grote liefde voor cactussen gehad.
Al zolang ik me kan herinneren, kweekte hij ze met zorg, en elke jaar werd zijn verzameling groter. De bloemen die uit de stekelige cactussen tevoorschijn kwamen, bloeiden maar kort, maar het was altijd bijzonder om te zien hoe zo’n prachtige, grote bloem uit zo’n groene, ruwe cactus kon groeien. Tafels vol cactussen en bloemen waren een vast gezicht in de tuin, en we genoten daar altijd van.
Vol trots verzorgde hij zijn cactussen en deelde stekjes uit zodat anderen ook konden genieten van zijn mooie bloemen.
Toen ik besloot een tatoeage te laten zetten, vond ik een foto van een echinopsis oxygona die rechtop bloeide, precies zoals ik het voor me zag.
Toevallig bleek de foto uit 2013 te komen, het geboortejaar van mijn dochter, een mooie extra symboliek.
Met deze inspiratie heeft Nienke een prachtig ontwerp gemaakt en nu heeft deze tatoeage een speciale plek op mijn schouder.
Het is voor mij een manier om mijn vader altijd dicht bij me te dragen.
Zoals een vriendin het zo mooi verwoordde:
“Hij rust op je schouder, je hoeft het niet alleen te doen.”